- муқарриз
- [مقرّض]нав. он ки ба асарҳои илмӣ, адабӣ, намоишу консертҳо ва ғ. баҳои хаттӣ медиҳад, тақризнавис; муқарризи расмӣ он ки дар ҳимояи рисолаҳои илмӣ бо фикри танқидӣ ӯ эродҳо дар бораи кори илмии дифоъкунанда маърӯза мекунад, оппоненти расмӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.